.jpg)
Over mij
Ben ik wel een goeie moeder?
Op de basisschool werd ik heel veel gepest waardoor ik leerde om mijn emoties af te sluiten. Naarmate ik ouder werd, overtuigde ik mijzelf dat ik sterk en stoer moest zijn omdat ik angst gekoppeld had aan zwak zijn. In mijn beleving was praten over emoties niet stoer en een traan laten was al helemáál code rood. Ik was bang om uitgelachen te worden. Ook toen ik ouder werd, bleef ik hier last van hebben.
Ik was ervan overtuigd dat ik niet in staat was om naar binnen te kijken. Ik kreeg immers complimenten voor het stoere masker dat ik mijzelf eigen had gemaakt.
Alles veranderde toen ik in een scheiding terecht kwam. Dat was het moment dat ik geconfronteerd werd met mezelf. Ik vroeg mijzelf af: ‘Wie ben ik eigenlijk? Wat wil ik? Vind ik mezelf eigenlijk wel iets waard?’ Ik voelde mij leeg en vond dat ik als moeder enorm tekortschoot. Ik stond niet in verbinding met mezelf laat staan met mijn kinderen.
Mijn hoofd zat zó vol. Twijfel en angst sloegen toe. ‘Ben ik wel een goede moeder? Zullen mijn kinderen niet beschadigd raken? Kan ik ze in mijn eentje geven wat ze emotioneel nodig hebben?
Aan mijn kinderen liet ik niet zien dat ik het erg moeilijk had. Wat ik toen niet wist, was dat mijn kinderen alles heel goed aanvoelden. Het bleek echter erger dan ik dacht. Mijn oudste dochter kopieerde mijn gedrag. Ze was bang en heel onzeker, maar ze deed zo haar best om dit niet te laten zien.
Zij wist niet dat ze haar emoties überhaupt mocht uiten, maar ook niet hoe. Ik had het haar immers nooit geleerd. Huilen deed ze niet, ook al zag ik dat ze het heel moeilijk had. Ik wilde zo graag dat ze mij zou vertellen wat haar dwars zat, maar het enige dat ze zei was: ‘Ik weet het niet.’
Het was pijnlijk om haar zo te zien. Ik had alleen geen enkel idee hoe ik haar kon helpen met haar emoties om te gaan. Mijn focus lag meer op het vervullen van hun basisbehoeften (eten, drinken, kleding) dan op ‘wat hebben mijn kinderen emotioneel écht nodig?’
Gelukkig besefte ik mij dat het nooit te laat is om te werken aan de relatie met mijn kinderen. Dat betekende wel dat ik eerst aan mijn zelfvertrouwen moest werken. Ik investeerde geld, tijd en energie in mijn persoonlijke ontwikkeling. Ik leerde onder andere meer te voelen waar ik behoefte aan heb. En ik ervaarde hoe bevrijdend het is om leiderschap te nemen over mijn gedachten en emoties.
Dit alles motiveerde mij om de opleiding 'Kinder- en gezinscoach' te doen. Een van de meeste essentiële dingen ik hier leerde, was dat de relatie tussen moeder en kind altijd te herstellen is. Ook als de hechting verstoord is. Dit gaf mij rust en hoop.
De kennis die ik opdeed, pas ik toe in mijn eigen leven. Ik ben nu een zelfverzekerde moeder die goed voor zichzelf zorgt, zodat ik er voor mijn kinderen kan zijn. Dit creëert meer rust binnen mijn gezin én zorgt ervoor dat mijn dochters nu makkelijker praten over hun emoties. Onze band is hierdoor ook enorm gegroeid. Ik ben zo dankbaar voor deze groei en ik geniet ervan dat er nu dagelijks in huis wordt geknuffeld. Het verschil met vroeger is dat ik geen leegte meer voel, maar intense liefde.
Ik was ervan overtuigd dat ik niet in staat was om naar binnen te kijken. Ik kreeg immers complimenten voor het stoere masker dat ik mijzelf eigen had gemaakt.
Alles veranderde toen ik in een scheiding terecht kwam. Dat was het moment dat ik geconfronteerd werd met mezelf. Ik vroeg mijzelf af: ‘Wie ben ik eigenlijk? Wat wil ik? Vind ik mezelf eigenlijk wel iets waard?’ Ik voelde mij leeg en vond dat ik als moeder enorm tekortschoot. Ik stond niet in verbinding met mezelf laat staan met mijn kinderen.
Mijn hoofd zat zó vol. Twijfel en angst sloegen toe. ‘Ben ik wel een goede moeder? Zullen mijn kinderen niet beschadigd raken? Kan ik ze in mijn eentje geven wat ze emotioneel nodig hebben?
Aan mijn kinderen liet ik niet zien dat ik het erg moeilijk had. Wat ik toen niet wist, was dat mijn kinderen alles heel goed aanvoelden. Het bleek echter erger dan ik dacht. Mijn oudste dochter kopieerde mijn gedrag. Ze was bang en heel onzeker, maar ze deed zo haar best om dit niet te laten zien.
Zij wist niet dat ze haar emoties überhaupt mocht uiten, maar ook niet hoe. Ik had het haar immers nooit geleerd. Huilen deed ze niet, ook al zag ik dat ze het heel moeilijk had. Ik wilde zo graag dat ze mij zou vertellen wat haar dwars zat, maar het enige dat ze zei was: ‘Ik weet het niet.’
Het was pijnlijk om haar zo te zien. Ik had alleen geen enkel idee hoe ik haar kon helpen met haar emoties om te gaan. Mijn focus lag meer op het vervullen van hun basisbehoeften (eten, drinken, kleding) dan op ‘wat hebben mijn kinderen emotioneel écht nodig?’
Gelukkig besefte ik mij dat het nooit te laat is om te werken aan de relatie met mijn kinderen. Dat betekende wel dat ik eerst aan mijn zelfvertrouwen moest werken. Ik investeerde geld, tijd en energie in mijn persoonlijke ontwikkeling. Ik leerde onder andere meer te voelen waar ik behoefte aan heb. En ik ervaarde hoe bevrijdend het is om leiderschap te nemen over mijn gedachten en emoties.
Dit alles motiveerde mij om de opleiding 'Kinder- en gezinscoach' te doen. Een van de meeste essentiële dingen ik hier leerde, was dat de relatie tussen moeder en kind altijd te herstellen is. Ook als de hechting verstoord is. Dit gaf mij rust en hoop.
De kennis die ik opdeed, pas ik toe in mijn eigen leven. Ik ben nu een zelfverzekerde moeder die goed voor zichzelf zorgt, zodat ik er voor mijn kinderen kan zijn. Dit creëert meer rust binnen mijn gezin én zorgt ervoor dat mijn dochters nu makkelijker praten over hun emoties. Onze band is hierdoor ook enorm gegroeid. Ik ben zo dankbaar voor deze groei en ik geniet ervan dat er nu dagelijks in huis wordt geknuffeld. Het verschil met vroeger is dat ik geen leegte meer voel, maar intense liefde.
Beste moeder,
Ik streef er naar om elke moeder en elk kind op deze wereld te begeleiden naar hun authentieke zelf en daarmee hun band ter versterken.
De band tussen moeder en kind is uniek en bijzonder. Elk kind heeft het recht zich geliefd te voelen en zichzelf ‘het waard’ te vinden. En elke moeder heeft het recht om naast haar moederschap, volledig zichzelf en ‘gewoon’ vrouw te zijn.
Op een speelse, verzorgende en uitdagende manier help ik jouw om de band met jouw kind te versterken. Jouw kind bouwt op een ‘luchtige’ manier veerkracht op. Tegelijkertijd werkt hij/zij aan de hechtingsrelatie met jou als ouder. Dit is belangrijk voor zijn/ haar toekomstige relaties.
Tijdens dit proces leert jouw kind nieuwe vaardigheden aan om die sterke band te realiseren.OF Tijdens dit proces leer ik jou nieuwe vaardigheden aan om die sterke band te realiseren. Deze zijn belangrijk voor jou om dicht bij jezelf te blijven zodat jij er volledig kan zijn voor jouw gezin.
De band tussen moeder en kind is uniek en bijzonder. Elk kind heeft het recht zich geliefd te voelen en zichzelf ‘het waard’ te vinden. En elke moeder heeft het recht om naast haar moederschap, volledig zichzelf en ‘gewoon’ vrouw te zijn.
Op een speelse, verzorgende en uitdagende manier help ik jouw om de band met jouw kind te versterken. Jouw kind bouwt op een ‘luchtige’ manier veerkracht op. Tegelijkertijd werkt hij/zij aan de hechtingsrelatie met jou als ouder. Dit is belangrijk voor zijn/ haar toekomstige relaties.
Tijdens dit proces leert jouw kind nieuwe vaardigheden aan om die sterke band te realiseren.OF Tijdens dit proces leer ik jou nieuwe vaardigheden aan om die sterke band te realiseren. Deze zijn belangrijk voor jou om dicht bij jezelf te blijven zodat jij er volledig kan zijn voor jouw gezin.